Zespół Szkół Przemysłu Spożywczego
im. J. Rymera - I Wojewody Śląskiego
w Katowicach

  • zdjęcie promujące zawód przetwórca mięsa
  • zdjęcie promujące zawód technik weterynarii
  • zdjęcie promujące zawód piekarz
  • zdjęcie promujące zawód technik technologii żywności
  • zdjęcie promujące zawód cukiernik

PATRON NASZEJ SZKOŁY
Józef Rymer - I Wojewoda Śląski


Józef Rymer (ur. 9 lutego 1882, zm. 5 grudnia 1922). Urodził się na Górnym Śląsku, we wsi Zabełków koło Raciborza.
Ukończył szkołę podstawową, początkowo pracował jako pomocnik murarski.
W wieku 16-18 lat wyemigrował "za chlebem" do Westfalii, gdzie pracował jako górnik przez 7 lat.
Działał tam w takich organizacjach jak: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, Towarzystwo Czytelń Ludowych czy o charakterze religijnym Towarzystwo p.w. św. Barbary.

W 1902 r. powstała w Westfalii organizacja zrzeszająca polskich emigrantów robotników pod nazwą Zjednoczenie Zawodowe Polskie, Rymer został prezesem utworzonej przez siebie filii ZZP w Dellwig.
W 1907 r . Rymer został pracownikiem Zarządu Głównego ZZP w Bochum.
W 1909 roku mianowano go sekretarzem generalnym ZZP i objął naczelną redakcję organów prasowych ZZP.
Był świetnym organizatorem i związkowcem dbał o górników i potrafił szanować swoich pracodawców.
Reprezentował polskich robotników nawet na międzynarodowych kongresach (na kongresie górników w Paryżu, w Herne, podczas zjazdu hutników w Bochum).
Pomimo ciężkiej pracy na kopalni nie zaniedbywał kształcenia ucząc się w handlowej szkole wieczorowej i ucząc się języka francuskiego.
W 1913 roku przyjechał do Katowic kontynuując działalność społeczną i patriotyczną, jako prezes Centralnego Zarządu Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, którego siedziba znajdowała się już w Katowicach.
W czasie I wojny światowej (1914-1918) pracował w wielu organizacjach społecznych. Od roku 1918 był działaczem Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, w tym roku został także wiceprezesem Narodowego Stronnictwa Robotniczego.
Współuczestniczył w powołaniu do życia Naczelnej Rady Ludowej w Bytomiu, której został przewodniczącym. Z ramienia Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej, dwa razy reprezentował Polskę na konferencji pokojowej w Paryżu (w sprawach dotyczących Górnego Śląska). Zdecydowanie opowiedział się przeciwko przewidywanemu na tym terenie plebiscytowi ludności.

W roku 1919 został posłem na Sejm RP, pracował nad projektem przyszłej administracji ziemiami śląskimi (Statut organiczny województwa śląskiego).
Gdy konferencja paryska zdecydowała jednak o przeprowadzeniu na Śląsku plebiscytu, Rymer wszedł w skład Polskiego Komisariatu Plebiscytowego jako zastępca przewodniczącego - Wojciecha Korfantego.
Przed wybuchem II powstania śląskiego (1920 r.) został dotkliwie pobity przez niemieckich bojówkarzy.

Jeszcze przed przyłączeniem Śląska do Polski, dokonano na niego nieudanego zamachu w jego biurze w Katowicach przy ul. Warszawskiej (w tym samym budynku na rogu ul. Warszawskiej i Bankowej rezydował później jako wojewoda).
Brał też udział w III powstaniu śląskim ( 1921) jako członek Naczelnej Władzy Cywilnej.
W czerwcu 1922 roku został pierwszym wojewodą autonomii śląskiej w odrodzonej Polsce.
Zrzekł się wtedy mandatu do Sejmu Ustawodawczego. Po rozkuciu symbolicznego łańcucha na moście granicznym na Brynicy, między Sosnowcem a Szopienicami, witał w imieniu Ślązaków wojska gen. Stanisława Szeptyckiego, wkraczające na Górny Śląsk.

  1. Od lewej stoją:
    • I starosta katowicki - Jan Mildner (w głębi),
    • I Wojewoda Śląski - Józef Rymer,
    • Wojciech Korfanty,
    • gen Stanisław Szeptycki

"Minęły wieki ucisku i niedoli, aż wreszcie dożyliśmy dzisiaj wielkiej historycznej chwili połączenia się z Rzeczpospolitą Polską. Polskie władze obejmują naszą ziemię w posiadanie. Wyzwolenie nasze zawdzięczamy przywiązaniu do ojczystego języka, zachowania odwiecznych narodowych tradycji i niezłomnej woli ludu śląskiego, dążącego niestrudzenie do połączenia z Polską. Więc padły słupy graniczne, runęły wszystkie zapory dziś po wiekach rozłąki, Orzeł Biały zwycięsko unosi się znów nad starą Piastowską dzielnicą. Gdy więc władze Polskie obejmą rządy na Śląsku, muszą tu zapanować : spokój porządek i poszanowanie prawa, musimy się oddać pozytywnej pracy twórczej"

Akt przyłączenia Górnego Śląska do Polski
16. VII. 1922 rok

Jego podpis figuruje na dokumentach przyłączenia Górnego Śląska do Rzeczypospolitej. Jako wojewoda był człowiekiem pracy organicznej, sprawnym administratorem, realistą twardo stąpającym po ziemi i politykiem rozsądnego kompromisu, do którego nawet Niemcy pozostali na Górnym Śląsku nie mieli poważniejszych zastrzeżeń.
Funkcję wojewody pełnił krótko, do swej śmierci 5 grudnia 1922 roku.
Pochowany został na katowickim cmentarzu przy ul. Francuskiej.
Jego żoną była Teresa z Kozubków. Miał dziewięcioro dzieci.

Nasza szkoła jest dumna, że nosi imię tego wielkiego Ślązaka. Szczycimy się również tym, że nawiązane kontakty z synem wojewody Czesławem Rymerem stały się tradycją naszej szkoły i były bardzo zażyłe. Pan Czesław wraz z żoną uczestniczył nie tylko w Dniu Patrona Szkoły, ale również w innych uroczystościach i wydarzeniach. Zmarł w nocy z 8. na 9. grudnia 2015 roku w wieku 99 lat.